Narenciye atıklarının dönüştürülmesiyle elde edilen deri benzeri biyomalzemeler, hem tasarım dünyasını hem de çevre bilincini yeniden şekillendiriyor. Londra Tasarım Festivali’nin en dikkat çeken projelerinden biri olan Citrus Sinensis, portakal kabuğu ile üretilen sürdürülebilir malzeme yaklaşımıyla hem malzeme kültürüne hem de ekolojik düşünceye katkı sunuyor.
Citrus Sinensis: Portakal Kabuğu Atıklarından Deri Benzeri Malzeme
Studio ARP’ın kurucusu Alkesh Parmar’ın imzasını taşıyan Citrus Sinensis projesi, gıda atıklarının nasıl yüksek kaliteli tasarım nesnelerine dönüşebileceğini gösteriyor. Proje kapsamında portakal kabukları, henüz kurumadan önceki kritik bir aşamada esneklik kazanarak işlenebilir hale getiriliyor. Bu haliyle deri benzeri bir yapı oluşturuyor.
Farklı narenciye türleri ve çevresel koşullara göre biçim değiştiren bu biyomalzeme, süreç boyunca esneklik, kalıplanabilirlik ve dayanıklılık özellikleri kazanıyor. Ortaya çıkan yüzeyler sadece görsel olarak değil, koku yoluyla da kullanıcıya temas ediyor. Çünkü ürünler portakal kokusunu koruyor.
Gelenekten Beslenen Zanaatkarlık, Geleceğe Yön Veren Sürdürülebilirlik
Projenin öne çıkan yönlerinden biri de düşük teknolojili üretim teknikleriyle çağdaş tasarımı bir araya getirmesi. Studio ARP, bu çalışmalarıyla Batı merkezli üretim anlayışına karşı çıkarak yerel zanaatkârlık bilgisinin önemini vurguluyor. Parmar’ın ailesi, Hindistan’daki onarıma dayalı Mochi kastına mensup. Dolayısıyla “yeniden kullanım” kültürü, tasarımcının DNA’sında var.
Zanaatla teknoloji arasındaki bu köprü, sadece görsel ya da işlevsel değil, aynı zamanda sosyal bir duruş da sergiliyor. Parmar’ın çalışmaları, tüketim alışkanlıklarını sorgulayan ve yavaş tasarım felsefesini öne çıkaran bir kültürel çerçeveye yerleşiyor.
Portakal Kabuğu ile Üretilen Sürdürülebilir Malzeme Deneyimi Çok Duyulu Bir Etkileşime Dönüşüyor
Citrus Sinensis sadece estetik ya da çevreci bir tasarım projesi değil; aynı zamanda kullanıcıyla duyusal bir bağ kurmayı hedefliyor. Portakalın taze kokusunu hâlâ barındıran malzeme; görme, dokunma ve koklama duyularına aynı anda hitap ediyor. Bu çok duyulu deneyim, objelerin sıradan işlevlerinin ötesine geçerek daha etkileyici ve kalıcı bir etki bırakıyor.
Proje kapsamında üretilen lambalar, küçük ev objeleri ve sanatsal heykelcikler, geleneksel malzeme anlayışına meydan okuyan alternatif bir estetik öneriyor. Londra Tasarım Festivali kapsamındaki Material Matters sergisinde yoğun ilgi gören projeye dair bir video da yayınlandı. Bu videoda, ürünlerin koku özelliğini koruduğu açıkça görülüyor.
Portakal Kabuğu ile Üretilen Malzeme Ne Tür Kullanımlar İçin Uygun?
-
Aydınlatma ürünleri
-
Mobilya objeleri
-
Sanatsal heykeller
-
Koku bazlı deneyim tasarımı
-
Süs eşyaları ve kart tasarımı
-
Biyomalzeme araştırma projeleri
Bu biyomalzemenin esnekliği, form verilebilirliği ve dayanıklılığı; ondan yapılacak ürünlerin kullanım alanlarını da genişletiyor. Ayrıca içerdiği portakal yağı sayesinde doğal bir aroma yayması, onun benzersizliğini artırıyor.
Tasarımda Yeni Bir Yön: Malzemenin Kokusu ve Hikâyesi
Alkesh Parmar’ın yaklaşımı, sadece yeni bir malzeme üretmekle sınırlı değil. O aynı zamanda malzemenin kültürel kökeni, hikâyesi ve duygusal etkisiyle de ilgileniyor. Zanaatkârlığı bir iletişim aracı olarak kullanarak geçmişle gelecek arasında bir köprü kuruyor.
Royal College of Art’ta eğitmen olarak görev yapan Parmar, tasarımın sömürgecilikten arındırılması, karbonsuzlaştırma ve yerel üretim gibi kavramlara odaklanarak tasarım dünyasında yeni tartışmaların fitilini ateşliyor.
Benzer içerikler için tıklayın.
